Ads



19 Σεπτεμβρίου 2010

Ένα άσημο παπούτσι


Ένας άκακος πολίτης με μυαλό μισό «κουκούτσι»,
πέταξε στον Κυβερνήτη ένα παλαιό παπούτσι.
Επειδή δεν ήταν φίρμα, όπως λόγου χάριν, «Γκούτσι»,
τον τσακίσανε στο ξύλο με μπουνιές και με μαρκούτσι.

Φαίνεται ο κακομοίρης δεν ανήκει σε ομάδα
απ’ αυτές, που με μολότωφ, καταστρέφουν την Ελλάδα.
Δεν υπήρχε τ’ όνομά του μέσ’ στη λίστα των «κακών»
και εδέχθη αγογγύστως τις γροθιές των φουσκωτών.

Στην Ελλάδα θεωρείται νόμιμο και ηθικό,
να σε δέρνουν όταν έχεις το μητρώο σου «λευκό».
Όταν είσαι μέλος σπείρας ή ο γιος ας πούμε …Μάκη,
με «Τσερόκι» πας στο Τμήμα και σου φέρνουν καφεδάκι.

Αν στους ήσυχους ανήκεις και σε πάρουνε χαμπάρι,
με λακτίσματα και γρόνθους σου φουσκώνουν το τομάρι.
Μη πετάς ποτέ παπούτσι με μικρό βεληνεκές.
κάλιο ρίξε μια ρουκέτα να γλυτώσεις τις κλωτσιές.

Κι’ αν αυτό συμβεί να ξέρεις στην περιοχή Αθήνας,
σε στηρίζει στα κανάλια κάθε μέρα ο Βορίνας.
Αν θα βάλεις σε βιτρίνα, βόμβα ή καμιά φωτιά
κι’ επί τόπου να σε πιάσουν σε χαϊδεύουνε στ’ αυτιά.

Θάνος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

14 Σεπτεμβρίου 2010

Το παπούτσι


Γιατί μού πέταξες παπούτσι,
γιατί μού το ’κανες αυτό,
θες να μασκαρευτώ σε Τούτσι
και στο ντουλάπι να κρυφτώ;

Να βάλω ρούχα γυναικεία,
να μη μ’ αναγνωρίζεις πια,
με το κιλό τη μακακία
να καθαρίζω με στουπιά;

Πας στου Στρατού τη λεωφόρο
και στην οδό την Τσιμισκή,
να βρεις παπούτσια δίχως φόρο,
βαριά σαν πέδιλα του σκι.

Κι ύστερα στήνεσαι στις κώχες,
εκεί που θα περάσω εγώ,
μα κάνεις συνεχώς αστόχιες,
δεν σπας τ’ αβγό, δεν σπας τ’ αβγό.

Πολ Σάτιρος

Ααααχμμμφμφ… Ποιος με ξυπνάει από τον ύπνο το βαθύ; Μήπως ο Θάνος, που άρχισε να στέλνει ξανά τα φοβερά του στιχουργήματα; Αυτά τα στιχουργήματα που και κοιμισμένους ξυπνάνε, μα και νεκρούς ανασταίνουνε; Μπρρρ, τώρα ανατριχιάζω! Φανταστείτε δηλαδή, ο Θάνος μια μέρα να αναστήσει και τον Ανδρέα!... Μανούλα μου! Θα σηκωθεί ο Ανδρέας από το μαυσωλείο του και θα αρχίσει στις κλωτσιές τον Γιωργάκη… Πω, πω, μπάλα θα το πάει το παλικάρι! «Άρπα αυτή για την Τρόικα, άρπα ετούτη για τις συντάξεις, την άλλη για τους μισθούς» και πάει λέγοντας…

Αααμφφφχφφ… Κακόμοιρε Γιωργάκη, λασπωμένο παπούτσι σού ’ρχεται απ’ τον μπαμπάκα – και μην επεκταθώ περισσότερο, γιατί θα μάς γίνει πολύ μακάβριο το κείμενο! Αγαπημένοι μας πολυπληθείς αναγνώστες, ξέρουμε ότι σάς λείπουμε αφόρητα, αλλά ε, τι να κάνουμε, μπήκαμε μέσα σ’ ένα κουκούλι και μεταμορφωνόμαστε. Δείξτε λιγάκι υπομονή και θα ξανάρθει ο Μανωλιός (με τα ρούχα του αλλιώς). Χε, χε, μόνοι μας τα λέμε, μόνοι μας γελάμε! Καλά, καλά, εντάξει, μας αγαπάτε. Κι εμείς για εσάς, θυσία!...

Σύντομα επιστρέφουμε με φουλ μοτέρ… Κοντεύουμε… Κοντεύουμε… (Μην καούμε μόνο).
Π.Σ. (Πολιτική Σάτιρα και όχι Πυροσβεστική, καλέ…)
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Φθινοπωρινές πολιτικές εικόνες


Ο Πρωθυπουργός πασχίζει με προσπάθεια υστάτη
τα στελέχη του να πείσει για να μπουν στον «Καλλικράτη».
Στο Μαξίμου έχει πέσει φθινοπώρου μαρασμός
και την θλίψη μετριάζει ο ανασχηματισμός.

Ο Αντώνης ξαγρυπνάει να μην πέσει σε παγίδα,
το «Μνημόνιο» διαβάζει αγκαλιά με την «Ελπίδα».
Μεσ' στις αγορές γυρίζει με εμπορικό μανδύα
και της Ντόρας τις κινήσεις καταγράφει με μανία.

Η Αλέκα με την όψη χρυσανθέμου μαραμένου,
εξαγγέλλει καταδίκη όλου του κατεστημένου.
Περιμένει τον Νοέμβρη ρήξεις και ανατροπές
κι ο λαός να τιμωρήσει τις κομπίνες και κλοπές.

Για τον Σερ Καρατζαφέρη έχω μόνιμη εικόνα,
μ' ένα φύσημα ανέμου γέρνει σαν την ανεμώνα.
Με ΠΑ.ΣΟ.Κ. σφίγγει τα χέρια στο Μωριά για τον Τατούλη
και στη Λάρισα βαφτίζει «Θεσσαλάρχη» τον Ροντούλη.

Ο Αλέξης για να μείνει στην καρέκλα του επάνω,
πρέπει πρώτα να καλμάρει τον Αλέκο Αλαβάνο.
Τώρα νέμεται με ζήλο το κομματικό αμπέλι
αφού μοίρασε το κτήμα με τον Φώτη τον Κουβέλη.

Στην υπόθεση σκανδάλων έχουμε το ίδιο πλάνο,
με τα πρόστιμα να πάνε, πότε κάτω πότε πάνω.
Ο δακρύβρεκτος Μαντέλης, πελιδνός και τεθλιμμένος,
ξέφυγε την κράτησή του ως φτωχός κι αδικημένος.

Τους πολιτικούς μας βλέπω ίδιους, φρέσκους κι αεράτους
και δεν άλλαξαν ακόμη τις σαθρές δομές του κράτους.
Οι πολίτες που διαβαίνουν ακανθώδεις ατραπούς,
περιμένουν οι θυσίες ν' αποδώσουνε καρπούς.

Θάνος
Δείτε την ανάρτηση μαζί με τα σχόλια των αναγνωστών...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Η Πολιτική Σάτιρα στο F/B